Je leven wordt bepaald door begin en einde, telkens weer opnieuw. Een oud en nieuw jaar. Een wondertje wordt geboren of een dierbare overlijdt. Je bakent je leven af met tijdslijnen: toen ben ik gestopt met werken of maakte ik die prachtige reis. Toen verhuisden we en begonnen we opnieuw.
Daarom moet de Bijbel wel beginnen met de woorden ‘in den beginne’, want ergens moet toch ook het verhaal tussen God en mensen beginnen? Inmiddels is het een verhaal geworden van eeuwenlang. Ooit begonnen en wanneer zal het einde zijn?
Van generatie op generatie vertellen we elkaar door hoe het van het begin af aan is gegaan tussen God en mensen; God zag dat het goed was, de mens ging zijn of haar eigen gang. God bleef nabij door al die tijden heen. Telkens opnieuw vertellen we in de kerk hierover, en dat begin begint vertrouwd te voelen.
Hoe zit dat met de toekomst? Wat zal er nog gebeuren in je leven? Hoe zal een nieuwe generatie haar geloof levend houden? Dit is onzeker, je weet het gewoonweg niet. Het is een open weg naar voren toe die vraagt om maar gewoon te beginnen en op weg te gaan.
Maar wat zou ik graag in mijn dagelijkse leven willen weten waar ik dit jaar wel of niet aan moet beginnen! Even vooruit kunnen kijken waardoor de inschatting makkelijker wordt. Alhoewel zou het mij werkelijk helpen met beginnen als ik het einde al zou weten, of zou het mij beklemmen?
De profeet Jesaja beschrijft God als de Eeuwige. “Wie roept de generaties vanaf het begin? lk, de HEER, ik was de eerste en ook bij de laatsten zal ik zijn.” (Jes. 41:4)
In het licht van de Eeuwige het nieuwe jaar instappen en eraan beginnen. Je weet niet wat er allemaal op je pad komt, maar het allereerste begin van God en mensen vertrouwt je toe: God is erbij.
Rineke van den Berg, predikant Protestantse gemeente Hengelo-Gld