Stille week
Liefde is het enige dat meer wordt wanneer we het delen met anderen. Mooie woorden die ik aan het begin van dit jaar vond in het appartement van mijn overleden
Lees verderBerichten van onze kerk
-
Stille week
Liefde is het enige dat meer wordt wanneer we het delen met anderen. Mooie woorden die ik aan het begin van dit jaar vond in het appartement van mijn overleden schoonmoeder. Tussen de bladzijden van alle boeken die ze had bewaard en die ze koesterde. In elk boek vond ik wel een briefje of een aantekening, zoals deze woorden tot haar gericht bij Kerstmis twee jaar geleden door een verzorgende. Ik vond deze woorden in een boekje dat ik zelf had samengesteld voor Kerstmis van afgelopen jaar en dat bij haar laatst gedekte tafel lag. En zo maakte ik niet alleen een reis door het leven van mijn schoonmoeder maar ook door mijn eigen bestaan. Ik heb twee linkerhanden en kreeg een simpele taak: om de boekenkast op te ruimen. Daar had ik twee dagen de tijd voor, 48 uur om op avontuur te gaan door zovele levens. Ik wist dat mijn schoonmoeder veel bewaarde. Ik besefte ook dat in haar nu alle ouders zijn overleden, maar ik had me nooit gerealiseerd dat dit besef ook werkelijkheid werd in al die aantekeningen en briefjes tussen de boeken. Natuurlijk rekende ik erop dat mijn schoonvader weer tot mij zou spreken in opdrachten en gedichten die tussen de bladzijden gevonden werden. Dat deed hij ook op een liefdevolle wijze, daarmee de woorden onderstrepend dat liefde meer wordt als je het deelt met anderen. En dat dit doorgaat tot ver na je dood. Maar ik had niet verwacht zoveel tekens van leven van mijn eigen ouders terug te vinden. Mijn moeder is al ruim 17 jaar dood maar stuurde alleen maar lieve woorden naar mijn schoonmoeder en dus ook naar mij. Mijn vader deed er niet voor onder. Een boekenkast verbindt leven en dood, hemel en aarde. Alsof er geen afstand bestaat in jaren, alsof je alle overledenen even kunt aanraken en omhelzen. Een boekenkast is een dunne plek waar het hier en nu samenvalt met de eeuwigheid. Het sterkst beleefde ik dat bij woorden van mijn schoonmoeder. Ergens in een boekje schreef zij: ‘Wat is geluk? Soms, heel soms, heel dichtbij. Dat even heel rustige, heel stille in je hart. Alsof God bestaat en Hij je even aanraakt’. Als dat geen liefde is, je geluk delen door de dood heen. Als dat geen verrijzenis is, de doden blijven tot ons spreken.
Leo Fijen
Leo Fijen is bekend van zijn boeken en televisieprogramma’s over kerken en kloosters. Plekken die hij zelf ook frequent bezoekt. De inspiratie die hij daar opdoet deelt hij hier graag met u.
-
Laat je inspireren 24,26 mrt 1,7 apr 2023
24 maart 2023, 20.00 uur
Passiemuziek rondom Bachs Erbarme Dich
Jarenlang trok Sytse Buwalda Door heel Nederland om overal bars passies te zingen. Nu voert hij samen met pianist en organist Wouter Harbers een boeket passiemuziek uit rond het Erbarme Dich. Herkenning en ontroering gaan gepaard met persoonlijke verhalen rondom de muziek. De beroemde countertenor Sytse Buwalda weet u ongetwijfeld te raken dit zijn warme stem. Samen met pianist Wouter Harbers trakteert hij het publiek op een avond vol mooie passiemuziek.
Ontmoetingskerk, Schurinklaan 1 te Eefde
Lees meer
https://www.pgeefde.nl/agenda/248162/passieconcert-2023.html
26 maart 2023, 15.00 uur
Martien Brinkman over zijn spirituele biografie
In zijn nieuwe boek Hoe mijn God veranderde vertelt theoloog Martien Brinkman hoe zijn godsbeeld in vijftig jaar veranderde. Hij schreef daarmee zijn spirituele biografie. Tegelijk is het een kleine theologiegeschiedenis vol ontmoeting, debat en reflectie. De auteur stelt daarbij intrigerende vragen: Waarop is godsgeloof gebaseerd? Welk mensbeeld is daarvoor nodig? Waarom is Jezus niet zomaar een mens of een op aarde rondwandelende God? En hoe kleurt onze cultuur (film, literatuur, beeldende kunst) ons verstaan van de Bijbel en andersom? Een spannend boek voor ieder die geïnteresseerd is in de ontwikkeling van godsgeloof.
Martien Brinkman was hoogleraar theologie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam en was vele jaren verbonden aan het Centrum voor Interculturele theologie, Interreligieuze dialoog, Missiologie en Oecumenica (IIMO) te Utrecht. Zie ook onderstaande link, blz. 9.
Remonstrantse Kerk, Emmastraat te Lochem
Lees meer
https://www.weekbladindekijker.nl/sites/default/files/Februari%202023.pdf
1 april 2023, 19.30 uur
Mattheus Passion
De ontroerende vertolking van het levensverhaal van Christus wordt uitgevoerd door het Bachkoor Holland en het internationaal gerenommeerde Concertgebouw Kamerorkest onder leiding van Gijs Leenaars. De afgelopen jaren hebben zij naam gemaakt met bijzondere uitvoeringen van de Mattheus Passion in de Pieterskerk in Leiden en op andere locaties zoals de Gudulakerk in Lochem. Misschien wel de mooiste Mattheus Passion van Nederland. Dit muzikale meesterwerk is na de coronajaren weer in het centrum van Lochem te bewonderen.
Gudulakerk, Markt 1 te Lochem
Lees meer
https://bachwekenlochem.nl/matthaus-passion/
7 april 2023, 19.00 uur
Verhalen van ooggetuigen Paasverhaal met mooie muziek
Als ooggetuigen vertellen Kees Posthumus en Henk van Glabbeek over de gebeurtenissen rond Pasen. Het verhaal komt dan dichterbij. Van de wonderbare spijziging tot paasochtend komen mensen (en een dier: de ezel) aan het woord om het verhaal van lijden en opstanding in toegankelijke en doorleefd de taal te vertellen. Verhalen van ooggetuigen die het paasverhaal meemaakten, met prachtige oosterse muziek. Het is een landelijk project van de PKN en geweldig dat dit in onze omgeving is mee te maken
Martinuskerk, Kerkplein 1 te Warnsveld
Lees meer
https://zingenindekerk.nl/evenementen/kees-posthumus-warnsveld/
-
Terug naar de bron
Een tijdje terug was ik in Taizé, het jongerenklooster in Frankrijk. Hoewel ik al ver in de dertig was, was het mijn eerste keer. Uiteraard had de kerk, waar ik als jongere lid van was, wel zo’n reis georganiseerd, maar de informatiebijeenkomst schrikte me af.
Daar werd in geuren en kleuren verteld over de sobere omstandigheden, wat mij primitief in de oren klonk. Slapen deed je in barakken of tentjes.
Vier keer per dag naar de kerk, waar je tig keer achter elkaar hetzelfde liedje moest zingen. In de rij staan voor eten, dat eerder vulling was dan voeding. lk was opgelucht dat ik net die week toch niet kon, bang als ik was heimwee te krijgen naar de luxe van thuis.
Nu stond ik echter op de camping van Taizé mijn tentje op te zetten.
Aangestoken door het enthousiasme van een aantal jongeren, besloot ik mij als extra begeleider aan te bieden tijdens de reis die mijn collega organiseerde.
En zo begon een week van terug naar de basis: slapen in een tent met de basale facilitaire voorzieningen en net te weinig dekens. Viermaal daags naar een viering met veel plek voor stilte en meditatie. Ontmoeting tijdens het in de rij staan en samen veel goede momenten hebben. De sobere manier van leven maakte ruimte voor alles wat de moeite waard is in het leven: contact met elkaar, tijd om je op God te richten en de kans om tot rust te komen.
Op de terugweg probeerden we in de sfeer te blijven van die sobere levensstijl. Maar al snel werden we weer overspoeld met alle drukte en rijkdom om ons heen: de appjes die met honderden tegelijk binnenkwamen toen we in de buurt van werkende Wifi kwamen, het eten van McDonalds dat eigenlijk niet zo smaakte als de droge broodjes met chocola van de afgelopen week, het drukke verkeer. Het maakte dat we heimwee kregen. Naar de soberheid en alles wat die kan bereiken.
Ds. Irma Pijpers-Hoogendoorn
Predikant Protestantse Gemeente Zutphen
Reageren? pijpers@pknzutphen.nl