Berichten van onze kerk


  • Vier Passie uitvoeringen met thema

    “Niemand kan het alleen”
    “Het leed van de wereld, onze eigen zorgen, ons eigen grote verdriet, ze kunnen als een verpletterende last op onze schouders drukken. Het kan soms ondragelijk zijn! Maar we hoeven het niet alleen te doen!” Dit is het thema van de vier Passie vieringen, uitgevoerd door een groot koor, solisten en begeleiding, waar eind maart in Lochem, Sint Isidorushoeve en Vorden iedereen van harte welkom is. Kaarten (inclusief boekje) zijn 5 euro per persoon, kinderen tot 12 jaar gratis. Voorafgaand aan de middagviering in Vorden wordt 29 maart om 14.30 uur een stille tocht voor vrede gehouden.

    Voor de negende keer zijn er eigentijdse uitvoeringen van de Passie. Dit jaar niet alleen in Vorden (29 maart) maar ook in Lochem (24 maart) en Sint Isidorushoeve (27 maart met een ander koor).
    Het grote projectkoor bestaande uit ruim 100 leden vanuit dertig verschillende plaatsen in de Achterhoek wordt vergezeld door drie solisten, Karin Hukker, Herman Riethorst en Johnny Bomers, ondersteund door het combo, bestaande uit Eelco Schuijl, René Ooijman, Erik Leferink,
    Patrick Meutstege en Hilde Wijlens, onder leiding van dirigent Frank Sterenborg.

    Het verhaal van de kinderen
    Het Passieteam bestaande uit Margriet te Morsche, Wil Matti en Frank Sterenborg, willen in deze passieviering vooral de hoop en de kracht van ons geloof tot uitdrukking brengen. In deze passie laten de beelden het verhaal van kinderen zien. Het eerste lied is ‘voor en door’ kinderen. Kinderkoor ‘Sing a Song’ uit Ruurlo heeft een filmpje opgenomen met hun gezongen boodschap voor de wereld. Naast beelden, zijn er actuele verhalen die ons vertellen over het hedendaagse lijden, verhalen die als een leidraad door het Passieverhaal lopen. De liederen van Stef Bos, Rob de Nijs, Guus Meeuwis, Susan & Freek, Duncan Lawrence, Claudia de Breij en andere artiesten zullen deze verhalen extra onderstrepen.

    Niemand kan het alleen!
    Een bewust gekozen thema om de noodzaak van verbondenheid en solidariteit te onderstrepen. Hoe blijven we overeind? Juist op die momenten van diepe duisternis! Door de ander te laten voelen dat je er voor elkaar wilt zijn. Daarin schuilt de opstanding uit de dood. Alles lijkt hulpeloos verloren, maar toch zijn er mensen die overeind blijven en geloven dat het anders kan. Mensen die geloven dat we samen bij machte zijn elkaars lasten te verlichten, het kruis van ons af te gooien. Mensen die de dood niet willen ervaren als het laatste, maar geloven in de verrijzenis.
    De oorlogen in onze wereld, de onbeschrijfelijke vernietiging van alles en iedereen, raakt ons en slaat ons uit het lood. Hoeveel lijden kan de mens dragen? De uitzichtloosheid, de onmacht, het ongeloof drukt als een zware last op de samenleving. De angst en de wanhoop is groot, het lijden is meer dan hartverscheurend. Waar vinden mensen nog houvast. Het Lijden voelt voor velen als een verpletterend kruis. De beelden van moeders en vaders die hun dode kinderen ten grave dragen raken ons diep, maar ook kinderen die hun ouders, broertjes en zusjes verliezen.
    Het Passie verhaal neemt ons weer mee van Palmzondag tot Pasen. Daarin wordt het lijdensverhaal van Jezus voor het voetlicht gebracht. We gaan met hem onderweg en voelen en leven mee met wat Hij te dragen kreeg. We zien Maria die Hem blijft steunen, die niet van Hem wil wijken. Deze verhalen zijn onze levenslessen! Ze willen en kunnen richting geven aan ons leven. We mogen ons afvragen wat onze rol is in deze wereld? Bouwen we aan een leefbare wereld, of staan we machteloos aan de kant en zijn we lamgeslagen door zoveel polarisatie?
    In het slotlied van de Passie 2024 klinkt “Het lied van Iedereen”! Wij worden uitgedaagd om met elkaar de schouders er onder te zetten, verbondenheid en eenheid te zoeken en liefde uit te stralen.

    Stille Tocht voor Vrede
    Het Kruis opnemen doen we letterlijk op Goede Vrijdag om 14.30 uur in Vorden voor de Stille Tocht, voorafgaand aan de Passieviering van 15.00 uur. De start is op het plein voor de Christus Koningkerk, Het Jebbink 8 in Vorden. Een Stille Tocht om alle slachtoffers van alle verschrikkelijke oorlogen te herdenken. Een Stille Tocht als een schreeuw om Vrede.
    Meer dan ooit is het nu goed om te laten zien dat we geen enkele oorlog dulden! Meegebrachte bloemen als blijk van solidariteit met alle slachtoffers worden na afloop bij het kruis op het kerkplein gelegd. Van harte hopen we dat velen meelopen in deze Stille Tocht voor Vrede. Wilt u bij de Stille Tocht het kruis helpen dragen? Aanmelden kan bij projectkoordepassie@gmail.com.

    Iedereen is van harte welkom. Volwassen 5 euro (inclusief boekje), kinderen tot twaalf jaar gratis. Een extra gift is altijd welkom.

    De Passie vieringen
    24 maart 2024 (Palmzondag) – St. Joseph kerk (Nieuweweg 18 in Lochem), aanvang 16.00 uur
    27 maart 2024 (woensdag) – St. Isidorus kerk (Sint Isidorushoeve), aanvang 20.00 uur
    29 maart 2024 (Goede Vrijdag) – Christus Koning Kerk (Het Jebbink 8 in Vorden), aanvang 15.00 en 19.00 uur
    29 maart 2024 – Goede Vrijdag – Stille Tocht voor de Vrede, aanvang 14.30 uur – plein Christus Koning Kerk (Het Jebbink 8 in Vorden)= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

    Kruis wordt de kerk binnen gedragen (Passie Vorden 2022) foto G. te Vaarwerk

    Lees verder

  • De dagen rond Pasen

    Gij die voor ons uit doordrong in ’t land der angst (lied 559)

    lk herinner me nog goed dat ik als student van een jaar of twintig voor het eerst van mijn leven op de avond van Witte Donderdag naar de kerk ging. Heel de stad ik woonde in Utrecht – was nog in rep en roer van de koopavond. Niemand leek zich te bekommeren om het feit dat dit de avond was van Witte Donderdag. Het contrast tussen buiten en binnen, in de kerk, was groot. In de kerk was een klein groepje mensen samengekomen. lk werd meteen getroffen door de serene rust. Er hing een ingetogen sfeer; je kon iets proeven van een geheimenis. De liederen die werden gezongen, de lezingen en het avondmaal, dat in kleine kring staande werd gevierd: het onderstreepte die sfeer. lk werd erin meegezogen net alsof ik toen pas besefte wat een van de gezangen onder woorden brengt: Alles wat over ons geschreven is gaat Gij volbrengen deze laatste dagen (Lied 556). Toen ik naar buiten kwam trof mij het contrast met de wereld om me heen. De gemeente van Christus weet inderdaad van een geheim en ze heeft haar eigen roeping in de wereld. De daaropvolgende jaren ben ik altijd de zogenaamde dagen van Pasen naar de kerk gegaan. Voor mij vormen ze zonder twijfel het hoogtepunt van het kerkelijk jaar. lk zou ze niet graag missen. Mensen vragen wel eens: maar moet ik dan al die diensten naar de kerk. Het antwoord laat zich raden: uiteraard moet u niets. Maar zoals boven dit stukje in de woorden van lied 559 aangeduid: Christus is voor ons uit gegaan en dringt zo door tot in de diepten van dit leven. Zijn dood en zijn opstanding vormen de kern van ons bestaan. lk hoop dat sommigen onder u zich geroepen voelen om ook stil te staan bij het lijden en sterven van onze Heer. Voor mij is het geen Pasen zonder dat het eerst Goede Vrijdag geweest is.

    lk nodig u van harte uit om de diensten te bezoeken, de liederen te zingen, de gebeden mee te bidden, profeten en apostelen te horen en brood en wijn te delen. Naar mijn overtuiging wordt u er niet minder van, integendeel het zal u goed doen. Christus is immers ons licht en leven.

    Voor de exacte tijden van de diverse diensten verwijs ik naar het overzicht van de kerkdiensten.

    Paul Wansink

    Lees verder

  • 40 dagen op weg naar Pasen

    Gods schepping die voor ons gesloten bleef, ontsluit Gij weer, Gij opent onze harten (lied 556)

    lk schrijf dit terwijl het nieuwe jaar nog maar net begonnen is en toch is dit een Samenspraak waarin de eerste zondagen van de 40-dagentijd alweer vermeld worden. lk vind het altijd lastig als Pasen vroeg valt, want dan spring je zo van Kerst naar Pasen. Maar hoewel mijn hoofd er nog niet naar staat, toch maar een enkel woord bij de voorbereidingstijd voor Pasen, die we tegenwoordig aanduiden als ‘de 40-dagentijd’. Dat is op zich al een signaal.

    Vroeger waren we daar in de Protestantse traditie veel minder mee bezig. We spraken over de lijdenstijd, maar ik kan me uit mijn jeugd daar niet bar veel van herinneren. Door de toegenomen aandacht voor de oecumene en de Katholieke traditie is dat veranderd. lk ervaar dat als ‘winst! lk heb de 40 dagen voor Pasen steeds meer leren kennen als een tijd van bezinning, van inkeer en zelfs van vasten. Dat vasten doen veel Protestanten (zeker ook jongeren) steeds meer. Geen alcohol, minder lekkere dingen, maar ook alternatief vasten: minder telefoon, minder auto, minder afspraken; Zo af en toe gezamenlijk een sobere maaltijd in de kerk. lk ben nieuw hier, wie weet wat er allemaal al gebeurt. Wat ik nog mis is een dienst op Aswoensdag. Dan beginnen de 40 dagen (de zondagen tellen niet mee) en zo kom je dan via zes zondagen uit op Pasen. Een korte avonddienst op Aswoensdag is een mooi gebruik. Centraal staat het askruisje dat je ontvangt en je bewust maakt — ook lijfelijk- van je eigen kwetsbaarheid. Het kerkenraadslid dat vorig jaar de beroepsbrief bij ons in Dordrecht kwam brengen deed dat op Aswoensdag. Hij heeft meteen de dienst mee kunnen maken. Volgens mij was hij wel positief. Voor volgend jaar lijkt me het een goed voornemen.

    Uiteindelijk is belangrijker waar het om gaat in die 40 dagen van bezinning. Dat vind ik prachtig verwoord in het lied waarvan ik hierboven een klein gedeelte heb weergegeven: 556. Een lied van Willem Barnard. Het is een lied over Christus die zijn weg gaat op weg naar Jeruzalem. Uit alles blijkt dat Hij dat niet zomaar doet, maar dat Hij in de lijn gaat van de profeten, in de lijn van Gods grote weg door de geschiedenis. Wij tasten naar het geheim van die weg. Gods schepping is voor ons bij vlagen gesloten. Maar deze ene mens ontsluit die weg en opent zo onze harten. lk word er stil van.

    Paul Wansink

    Lees verder