U kunt de uitzending volgen via: 
en via de Kerkdienst gemist App
Zondag 22 mei 2022 10.00 uur Gudulakerk: ds. M. Zijlstra
Deze zondag, de zesde zondag van Pasen, lezen we Joël 2:21-27enJohannes 14:23-29. De Eeuwige belooft zijn volk dat hij te midden van hen zal wonen. De profetie in Joël en het Evangelie naar Johannes getuigen daar op verschillende wijze van. Volgens Joël moet heel de schepping dat merken. Zouden we dat ook kunnen aanwijzen in ons concrete bestaan ? Of blijft het bij vertrouwen op onvervulde beloften?
2022-05-22-1000-Orde van dienst 22 mei 2022
2022-05-22-Zondagsbrief 22 mei 2022
Donderdag 26 mei 2022 Hemelvaartsdag 10.00 uur Zwiepse Molen: ds. M. Zijlstra
Een bijzondere viering, bij mooi weer zelfs buiten bij de Zwiepse Molen – Zwiepseweg 165 Lochem
Psalm 47 en het slot van Lukas 24 staan centraal. Jezus die zijn volgelingen zegent, terwijl hij aan hun oog onttrokken wordt.
Een afscheid met een bemoedigend accent. Vierend genieten we daar samen van.
2022-05-26-1000-Orde van dienst Hemelvaartsdag 26 mei 2022
Klik hier – voor zondagsbrief / Orde van dienst en komende diensten
Lezing door en gesprek met auteur Arnold Huijgen
Datum en tijd: Maandag 30 mei 2022 om 20.00 uur
Plaats: Bezielend Inspiratie Centrum (BIC), Noorderwal 17, 7242 BL Lochem
Toegang: vrij, vrijwillige gift mogelijk
Info: activiteiten@pglochem.nl
Acties 2022 van de Werkgroep Fondswerving, t.bv de Inrichting van de Witte Kerk:
De werkgroep heeft voor de komende maanden de nodige acties bedacht, waarvoor u zich vanaf nu kunt aanmelden. We rekenen daarbij op uw hulp. Want kerk-zijn doen we immers samen…..?
Vacature Predikant PG Lochem (klik hier)
Verbouw Witte Kerk (klik hier)
Gemeente bijeenkomsten (klik hier)
Als gemeenten te maken krijgen met krimp, schiet de kerkenraad dan in de kramp, of zijn er ook kansen? Voor die vraag is aandacht in de visienota Van U is de toekomst.
Onlangs was ik weer op bezoek bij een vacante gemeente. Op basis van de financiële situatie was de formatie voor de nieuwe predikant van 0,7 teruggebracht naar 0,5 FTE. De scriba had mij ter voorbereiding op het gesprek twee notities gestuurd. Het profiel van de gemeente: nogal doorsnee. lk zou er als predikant niet op aanslaan. En het profiel van de te beroepen predikant: een schaap met vijf poten. lk daagde de kerkenraadsleden uit: vertel eens over de gemeente. Wat doen jullie? Hoe zijn jullie er voor elkaar? Hoe sta je bekend in het dorp? Hun ogen gingen glimmen en de tongen kwamen los. Over de vele activiteiten, over hun verbindende rol in coronatijd. Hoe de nu vertrokken predikant er was geweest voor de gehele dorpsgemeenschap en hoe dorpsgenoten gul hadden bijgedragen aan de restauratie van het kerkgebouw, want gelovig of niet – de kerk is van ons allemaal. Precies het verlangen dat een gemeente een plaats is waar ieder mens kan opleven.
lk zei: jullie zijn zoveel leuker dan uit jullie notities opklinkt! Zet je licht niet onder de korenmaat. Schrijf op wat jullie mij nu vertellen. Vraag voor de 0.2 die jullie niet kunnen betalen subsidie aan, werf fondsen. De kerkenraadsleden raakten enthousiast van hun eigen verhaal. Ze beloofden de profielen te herschrijven en te vechten voor een aanstelling van 0,7. Het was een mooie avond. Luid psalmen zingend reed ik huiswaarts. Weken later hoorde ik dat het is gelukt. Met een nieuw verhaal gaat de gemeente een predikant werven voor een 0,7 aanstelling.
Julia van Rijn, classispredikant
Met elkaar en voor elkaar
We leven in een tijd waarin spanningen lijken toe te nemen, of zich sneller en heftiger lijken te ontladen. Berichten over supportersgeweld tijdens en na een voetbalwedstrijd zijn er een voorbeeld van. Maar ook de nog steeds doorgaande discussie over je wel of niet laten vaccineren en de gevolgen die zo’n keuze zou moeten hebben voor iemands mogelijkheden om aan allerlei activiteiten (werk, sport, ontspanning) deel te nemen. Het valt mij en anderen op dat hierdoor de tegenstellingen en het wij-zij-denken toenemen. Het vertrouwen in elkaar en de overheid bloeit er ook niet echt van op. En het gaatje als kerkelijke gemeente niet voorbij. Misschien gelden er alweer allerlei strengere overheidsmaatregelen op het moment dat je deze Samenspraak leest.
Omdat ik waarneem dat het daardoor ook wel eens spannend kan worden in de gemeente, deel ik een gedachte die mijzelf steeds tot nadenken stemt. Als er in de Bijbel namelijk over de gemeente wordt gesproken, dan is dat nadrukkelijk in termen van ‘wij: Heel vaak kom je dan ook het woord ‘elkaar’ in teksten tegen. En in de brieven van Paulus kom ik dan zelfs inclusief denken tegen. Bijvoorbeeld in het beeld van de gemeente als lichaam van Christus, met al die verschillende ledematen, die hun eigen en soms zelfs voor het oog tegengestelde functies hebben. Maar ze horen bij elkaar. Ze hebben elkaar nodig om goed te kunnen functioneren. En tegen het onderscheid dat zo in de toenmalige maar op zoveel andere of zelfs soortgelijke manieren ook in de huidige samenleving aanwezig is: tussen vrije en tot slaaf gemaakte mensen, mannen en vrouwen, wijzen en dwazen, betoogt Paulus dan dat er in de gemeente Christus geen onderscheid meer is tussen vrijen en slaven, Joden en Grieken. In Christus zijn zij één.
In de praktijk schuurt dat ook. Is dat regelmatig zo spannend dat de vonken ervan af vliegen. Maar door de vrucht van de Geest te laten werken, lukt het om elkaar vast te houden. De vrucht van de Geest is namelijk liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22). Het is de verbinder en de emotieregulator, die het mogelijk maakt om bij alle verschillen ook vandaag met elkaar en voor elkaar te leven. En zou die vrucht dan ook niet smakelijk kunnen zijn voor ons totale samenleven vandaag?
Wat mij betreft: proef en deel er maar van!
Ds. Marcel Zijlstra
