Bij Pinksteren denk ik meteen aan het lied van Annie M.G. Schmidt gezongen door Leen Jongewaard: ‘Op een mooie Pinksterdag, samen in de zon’. Een prachtig liedje waarin een man met zijn dochter eendjes voert en madeliefjes plukt. Samen met je kind… Wat een kostbaar moment!!
Die hebben we ook in onze kerkelijke traditie. We vieren verschillende feesten. Met Kerst vieren we Jezus’ geboorte. Met Pasen wordt het moeilijker: Jezus opgestaan? Moeilijk te geloven, maar bemoedigend, zeggen velen. En dan Hemelvaart: Jezus gaat terug naar zijn Hemelse Vader. Maar hoe moeten wij mensen verder? Nou, tien dagen na Hemelvaart gebeurt er iets wonderlijks en ongrijpbaars. Het Bijbelverhaal beschrijft dat Jezus’ leerlingen bijeen waren en praatten over alle gebeurtenissen. Plotseling was er een hevige windvlaag en verschenen vurige tongen op hun hoofden. Er staat dat de Heilige Geest over hen kwam. Heel moeilijk voorstelbaar. Gods aanwezigheid in adem en wind zette de leerlingen in beweging. Zij wilden opeens hun verhaal aan iedereen vertellen en Gods grote daden uitdragen. Dat deden ze heel aanstekelijk, zodat anderen het na hen weer verder vertelden: het begin van de kerk. Het vuur wordt rondgestrooid en raakt allen. Pinksteren betekent de komst van de Geest: de helper, de trooster. In het scheppingsverhaal wordt al gesproken over Gods Geest zwevend over de wateren. God geeft met zijn adem leven aan de wereld en de mensen. Dit betekent dat Hij ze liefheeft.
De Heilige Geest wordt wel afgebeeld, zoals hier, als een duif, die met zijn vleugels mensen omarmt. Iemand kijkt omhoog en roept om hulp, iemand is verdrietig en kijkt omlaag. Een ander omarmt hen. Met de komst van de Geest wordt er een verbond gesloten tussen God en mensen. Jezus is naar de hemel gegaan en wij moeten het verder zelf doen, maar God wil door Zijn Geest ons helpen en nabij zijn, in blijdschap en verdriet. Hierdoor weten we: Hij kijkt naar ons om. Dan kunnen wij ook naar een ander omkijken.
Misschien is dat gemakkelijk gezegd, want als je om je heen kijkt is niet alles mooi en goed. We zijn niet allemaal gezond en er is niet altijd liefde rondom ons. Kijk naar de huidige wereld, naar Oekraïne of Israël, hoe weinig liefde er is. Dan lijkt het of het kwaad overwint. Toch gebeurt er soms iets, waardoor je voelt dat God je niet loslaat, ook al moeten wij mensen en dingen in onze omgeving loslaten. Er zijn incidenteel, als je het nodig hebt, personen om je heen of je ontvangt een kaartje van iemand die je groet, je ontmoet iemand die vraagt hoe het gaat. Opeens kun je een lichtje zien in een donker moment, als een kaarsvlam. Dan lijkt het alsof Gods vinger je heel even aanraakt.
lk wens ons allen toe dat we, net als de leerlingen destijds, Gods Geest voelen en ons geraakt weten door Zijn inspiratie.
Janneke Koornstra