Dan zult u de lengte en de breedte, de hoogte en de diepte kunnen begrijpen, ja de liefde van Christus kennen die alle kennis te boven gaat (Efeziërs 3, 78)
Op de middelbare school kregen wij nog Frans. lk weet niet zo goed hoe het tegenwoordig met de kennis van het Frans is gesteld. lk vond talen altijd leuk, vooral als je mocht gaan lezen. Wij lazen bij Frans o.a. werken van Albert Camus, Nobelprijswinnaar. Bij de lessen kregen we enige achtergrondinformatie. Hij werd gerekend tot de stroming van het existentialisme, waarin de menselijke ervaring en beleving centraal staan. Met heel je existentie leef je dit overigens absurde leven op aarde. lk hoor onze docente nog zeggen “Dieu n’existe pas”, God bestaat niet in de wereld van de existentiefilosofie.
lk dacht eerlijk gezegd dat Camus wat passé was begin 21 e eeuw. Maar onlangs verscheen een vertaling van een tweetal korte teksten van hem over zijn geboorteland Algerije. Titel van het boekje: Bruiloft. De Zomer. Centraal thema de liefde van Camus voor zijn geboorteland, de stad Oran en de zee. Als je het leest proef je bijna de liefde voor het leven. Prachtige taal ook.
Maar het gaat me om die liefde voor het leven. Naar mijn overtuiging is die liefde universeel, of je nu wel of niet ‘gelovig’ bent. Daarin vinden we elkaar als mensen.
In een kerkgemeenschap gaat het ook veel over liefde, immers God is liefde. Tegelijk merken we in kerkgemeenschappen vaak hoe moeilijk het is met die onderlinge liefde. Allerlei gedoe en gekrakeel, onbegrip en zelfs venijn. Dat doet pijn, zeker in de kerk van Christus. Immers daar kennen we in elk geval volgens de schrijver van de Efezebrief — de liefde van Christus die alle kennis te boven gaat. Bemoedigende tekst. lk geloof ook dat het waar is. Ondanks het feit dat ik maar al te goed weet hoeveel er mis gaat tussen mensen ook in een kerk, ook in onze gemeente, ondanks dat geloof ik toch in de kracht van de liefde van Christus.
Anders dan Camus geloof ik dat in dit absurde bestaan de liefde van God onpeilbaar is. ‘De lengte en de breedte, de hoogte en de diepte’ lezen we in Efeze 3. lk hoop er op de startzondag iets over te zeggen.
In de geschiedenis van de kerk weten ze wel waar die woorden naar verwijzen: naar het kruis van Christus dat in lengte en breedte, hoogte en diepte heel de wereld omvat. Kerkvader Athanasius zegt dat de uitgestrekte armen van Christus aan het kruis heel de mensheid omvatten, zijn liefde is zonder einde. Als ik hem goed begrijp delen wij allen in die onbegrensde liefde. Camus verwoordt de liefde voor zijn land prachtig, maar ik denk bij liefde toch ook aan Gods goedheid die ons staande houdt, de liefde van Christus die alle kennis te boven gaat.
Paul Wansink